Napiszę o sobie żeby nie było. Zabawy z ogniem lubię od zawsze, ale nigdy nie dało się rodziców do tego namówić, dopiero teraz(mam 17 lat) mogę zacząć prawdziwą zabawę. Uwielbiam wszystko co związane z ogniem(tak, tak, wiem że jestem piromanem), ale nie jestem głupi i nie podpalam wszystkiego co widzę(chociaż fajnie by było).

Od małego lubiłem zabawy z ogniem (któż nie lubił?). Pamiętam że miałem paczkę kolegów w podstawówce z którymi dzień w dzień składaliśmy się na zapałki i robiliśmy ogniska gdzie popadnie ( młodzieńcza beztroska :D ), a w sylwestra kochaliśmy miotać pierdkami na lewo i prawo. Potem potato gun, oczywiście z przypałem bo eksplodował mi w łapach, karbid który pokazał starszy kolega, nieudane petardy ( wulkany ;) z "siarki" z zapałek... Koledzy się śmiali i od tamtego momentu wspinam się po szczeblach pirotechniki ;p. Tak nieco bardziej profesjonalnie od ok 7 miesięcy. Kręci mnie to, bo można nieco oderwać się od rutyny i wyciągnąć wielę nauk na przyszłość. Najbardziej satysfakcjonujące są błędy i ich korygowanie, dlatego z czasem satysfakcja się wypala, bo już nie popełnia się tylu błędów ;p Zrobię to co chciałem zrobić i skończę, dość stresujące pod wieloma względami hobby... A na końcu powiem " veni, vidi, vici" i zakończę ten rozdział z miłymi wspomnieniami i naukami.

a się w to wkręciłem jakieś 10 lat temu, jak zobaczyłem pierwszy filmik na YouTube. No i tak już zostało, bo to po prostu daje mi mega satysfakcję. A co mnie kręci? Chyba ten dreszczyk emocji i możliwość tworzenia czegoś własnego.

___________________________________

https://meblowymistrz.pl/na-wymiar/meble-szafki-lazienkowe/